Verslag NvvT Workshop 8 oktober 2022: Relational Presence
Workshopleider: Danique Thuis
Gastvrouw: Berdine Segers
Op zaterdagochtend begaf ik mij naar Zeist. Ik had mij aangemeld voor mijn eerste workshop bij de NvvT. Relational Presence. In de auto dacht ik waar ging het ook alweer over, ik wist alleen nog dat ik hoopte/dacht dat het mij zou kunnen helpen bij mijn spanning die ik voel als ik voor een groep sta en hoe ik mij er prettig bij kan voelen.
Aangekomen op locatie werd ik met volle aandacht ontvangen door Danique. Zij zou vandaag de workshop gaan leiden. Haar open blik en de rust, maar ook het plezier dat ze uitstraalde viel mij direct op toen ze mij begroette. Ik voelde mij heel welkom.
De workshop begon in de kring Danique vertelde over haar achtergrond en dat ze in 2018 via de NvvT ook kennis had gemaakt met Relational Presence (RP) en hoe magisch ze dit toen vond en nog steeds vind. Ze nam ons mee in haar verhaal naar deze dag toe. Ze had toegezegd om de workshop te geven en op gegeven moment moest ze een stukje schrijven over deze workshop, ze vond het lastig, wilde vanuit de inhoud schrijven en dat lukte niet zo. Ze was op vakantie en ging wandelen op het strand en genieten van de zon en de zee. Genieten het moment, het hier en nu. En toen dacht ze relatie gaat voor inhoud. Het begint bij het hart. Ze heeft haar omschrijving van de workshop vanuit haar hart geschreven. Dat was de intro.
Bijzonder vond ik dat, om ons al zo mee te nemen in haar eigen proces naar deze dag toe en ons in het hier en nu te brengen. Danique vertelde ons: mensen willen gezien en gehoord worden. RP gaat over een bewuste keuze maken → aandacht houden bij het moment. Ik zie jou, jij mag mij zien. Vaak gaan mensen uit contact en gaan ze in hun hoofd zitten, ze zijn bang om te falen of ze hebben belemmerende overtuigingen.
Wat iedere keer opvalt als Danique vertelt is dat ze heel aandachtig vertelt, maar ook omstebeurt iedereen in de kring even aankijkt. Ze kijkt echt de hele kring rond, maar haar blik blijft open, dus als ze een iemand aankijkt, voel ik mij niet buitengesloten. Ze vertelt ons drie dingen die belangrijk zijn bij Spreken en Luisteren:
- Perifere blik → breed ontspannen kijken met aandacht voor de ander en de omgeving
- Je gezicht presenteren met het vermoeden van een glimlach
- Ademhalen. Adem in en uit. Bij iedere start en afsluiting.
We hebben deze dag verschillende oefeningen gedaan om je aandacht te richten op de ander en ook op jezelf, door bovenstaande 3 punten in acht te nemen. We werkten toe naar 3 minuten voor de groep staan en zeggen wat je wilt zeggen. Hieronder een beschrijving van deze oefeningen en mijn eigen ervaringen. Vooral de Walk & Talk vond ik heel bijzonder om te ervaren. Een echt cadeau.
Oefening 1.
- We gingen in tweetallen tegenover elkaar zitten met afstand, die prettig voelde. En we kregen de opdracht om elkaar aan te kijken. Eerst 15 sec, daarna 30 sec en vervolgens een minuut. Ze vroeg tussentijds naar onze ervaringen.
- Daarna moesten we elkaar weer aankijken en een iemand mocht woorden zeggen die in hem/haar opkwamen. Het mocht alles zijn, het hoefde geen betekenis te hebben. Het mochten ook zinnen zijn. Alleen moest je het wel vanuit jezelf houden, dus spreken vanuit ik en niet wat de ander met je doet. Als je het over de ander hebt heeft diegene de neiging om in zijn hoofd te keren en te gaan denken over wat doe ik? Dan kan je de aandacht niet op de ander richten. Daarna wisselden we nog twee keer van partner. Beetje onwenning om zomaar iets te zeggen, het went wel. Het is fijn om je zo uit te drukken. Niets moet en alles mag.
Pauze → we kregen de opdracht om niet met elkaar na te bespreken. Je moest jezelf de vraag stellen is het echt nodig om dit te bespreken.
Oefening 2. In de kring omstebeurt oefent iemand de perifere blik en aandacht geven/krijgen
De groep werd opgedeeld in twee kringen. Iedereen zat en omstebeurt was er een iemand die 2 minuten de aandacht kreeg en de kring rond keek met een perifere blik en je gezicht op je standje vermoeden van een glimlach. De rest zat en stond open voor contact met een perifere blik en gezicht op je standje vermoeden van een glimlach. Spannend om elkaar aan te kijken en verder niets te doen alleen de aandacht op de ander richten, maar ook leuk.
Oefening 3. 2 minuten voor de groep staan
De groep maakt een publiek en omstebeurt mocht een iemand voor de groep gaan staan. Als je naar voren liep kreeg je een applaus. Dan ging je klaar staan. Haalde adem en je zei hoe je heet. Vervolgens mocht je iedereen aankijken met je perifere blik. Voor het publiek was het de uitdaging om de aandacht te houden op degene die voor de groep stond. Na twee minuten kreeg je weer applaus, dit moest je ten volle ontvangen, helemaal uitstaan, niet eerder weglopen of vreemde bewegingen maken, enkel het applaus ontvangen.
Dit is onwennig voor mij, ik voel een bekende spanning opkomen. Wel fijn om de rust te pakken en contact te maken met iedereen. Heel fijn om dit zo te mogen ervaren en niet speciaals te hoeven doen om deze aandacht zomaar te krijgen.
Pauze.
Oefening 4. Walk en Talk
Deze oefening heeft de meeste impact op mij gemaakt en ik gun iedereen deze ervaring het was/is echt een cadeau.
We moesten allemaal een wandelmaatje kiezen, bijv. iemand die je nog niet zo goed kende. De opdracht was om een half uurtje met elkaar te gaan wandelen. En dan was het de bedoeling dat de een 4 minuten de tijd kreeg om woorden/zinnen te zeggen, alles wat in diegene op kwam,maar je mag ook stil zijn alles is goed. De ander luistert enkel en is aanwezig met zijn perifere blik, maar zegt die 4 minuten niets terug, ook niet knikken etc.. Luistert alleen. Na 4 minuten wissel je om en mag de andere alles zeggen wat hij/zij wil. Let op dat er geen dialoog ontstaat, dus niet reageren op de ander.
Dit vond ik een hele bijzondere ervaring. Als eerste als luisteraar, ik hoefde niets te doen alleen mee te lopen. Niet na te denken, wat moet ik vragen, wat vind ik hiervan, hoe reageer ik leuk?. Ik hoefde helemaal niets alleen mijn de aandacht te richten op de ander. Wat een rust, wat een stilte in mijn hoofd. Dit heb ik nog nooit ervaren. Ik hoef niets te doen, enkel aanwezig te zijn en ik voel heel veel verbinding met mijn wandelmaatje.
En het andere moment mocht ik woorden zeggen en liep mijn wandelmaatje met mij mee. Wat is dit fijn. Ik mag alles zeggen wat ik wil. Ik mag stil zijn. Ik hoef niet bezig te zijn met de ander om het leuk of in interessant te houden of te denken wat vind de ander hiervan. Alles is goed voel ik, alles mag er zijn. Ik vertel over wat ik zie en voel in de omgeving. Ik vertel over boeken die ik lees. Ik vertel hoe ik dit nu vind en mijn wandelmaatje loopt mee luistert en is stil. Daarna weer stilte. Heerlijk. Deze aandacht en rust, het werkt verslavend ik wil meer hiervan! Na 30 minuten is de wandeling helaas voorbij. Ik heb zo’n rust nog nooit in mijn hoofd ervaren. Dit gun ik iedereen.
Oefening 5. 3 minuten voor de groep staan en woorden zeggen
Dit is een herhaling van oefening 3, alleen hoef je je naam niet meer te zeggen en mag je gedurende drie minuten woorden of zinnen zeggen die in je opkomen. Dat wat je op dit moment wilt delen. Stiltes mogen ook alles is goed. Je loopt op met een applaus, dat ontvang je volledig. Dan begin je. Het eindigt weer met een applaus en daarna krijg je nog een cadeau. Iedereen geeft een of twee positieve eigenschappen terug die zij bij jou hebben gezien. Je herhaalt wat de ander zegt. Daarna ontvang je weer applaus en loop je af.
Toen ik voor de groep ging staan voelde ik weer de spanning die ik normaal ook voel als ik voor een groep sta. Door te zeggen wat ik voel, word ik rustiger. Het is fijn om te zeggen wat je ervaart en om stiltes te laten vallen zonder ongemak. Wat een cadeau, alle aandacht op jou. Ook onwennig, vond ik het. Leuk om te horen, hoe iedereen je ziet en hoe het soms verschilt.
Danique vertelt: soms als je naar de ander staat te kijken/luisteren dwalen je gedachtes af. Maak de keuze om weer in het hier en nu te zijn. Dit gebeurd en is niet erg, maar wees je ervan bewust. Of als je gaat nadenken en je ogen draaien weg, weet dat je dan uit contact gaat. Wees je ervan bewust. Het aandacht houden bij de ander kan je trainen.
Conclusie
Al met al een waardevolle middag. Ik had het niet willen missen. De aandacht voor elkaar, maar ook de aandacht voor jezelf en dat je die in ontvangst mag nemen. Ik zie jou en jij mag mij zien. Ik vond het een hele bijzondere ervaring.
Vanochtend stond ik voor de spiegel te oefenen om mijzelf voor te stellen voor een groep en ik merkte een rust in mij, een lager spreektempo en de behoefte om mijn hoofd te draaien en met mijn ogen contact te zoeken naar met mijn denkbeeldige publiek. Ik kan niet wachten om dit in de praktijk te brengen, als ik mij weer ga voorstellen bij een training. Dankjewel Danique voor deze bijzondere middag! Jij noemde het eerder al magisch en ik begrijp nu wat je bedoeld.
Berdine bedankt voor alle goede zorgen als gastvrouw met lekkere koekjes en groente- en fruitsnackjes en drankjes.
Boek: Present van Jennet Burghard en Koos Wolcken.
Danique had ook nog een boek om weg te geven: Present van Jennet Burghard en Koos Wolcken. En omdat ik dit verslag zou schrijven heb ik dit boek cadeau gekregen (lucky me). Ik was net begonnen met lezen en wilde eigenlijk niet meer stoppen, maar ik wilde dit verslag nog schrijven, maar ik ga zo weer verder lezen. Het boek gaat over De essentie van authentiek presenteren en is gebaseerd op de methode van Speaking Cirkels. Ik zal het doorgeven tijdens een volgende workshopmiddag voor de door-geef-bibliotheek.