Skip to main content

Historie

Ontstaan van het vak
Het vak van trainingsacteur ontstond aan het eind van de jaren ‘70. Verschillende politie-opleidingen beginnen te experimenteren met het inzetten van acteurs om agenten te laten oefenen met praktijksituaties. De werkvormen slaan aan, en al snel waait de inzet van acteurs binnen opleidings- en trainingssituaties uit naar andere beroepsgroepen, zoals de gezondheidszorg en de hulpverlening.

Opleidingen
Tot eind jaren ’90 leren trainingsacteurs het vak vooral in de praktijk. Acteurs lopen mee met collega’s of worden ingewerkt bij bureaus. Als beste formele vooropleiding geldt in die tijd de opleiding tot docent drama algemeen, omdat daarin behalve acteren ook didactiek en de inzet van drama bij leersituaties worden onderricht. Maar met het groeiend aantal acteurs dat bewust kiest voor het beroep van trainingsacteur, neemt de behoefte aan een vakspecifieke opleiding toe. In 1998 start Miranda Dros van Dubbel E Acteerservice de eerste officiële opleiding tot professioneel trainingsacteur. Rond die tijd begint ook Froukje van Houten bij de Hogeschool van Leeuwarden (NHL) met lessen ‘acteren in trainingen’. In de jaren erna ontstaat een ruim en gevarieerd aanbod van opleidingen, zowel commercieel als non-profit.

Acteursbureaus, brancheorganisatie en Vereniging van Trainingsacteurs
In 1980 wordt het eerste acteursbureau in Nederland opgericht: Buro Wittenburg. Andere bureaus, zoals Bureau Veermans, Replay, Dubbel EE en anderen volgen al snel. Vanaf de jaren ‘90 is er een tendens te zien dat deze bureaus steeds intensiever gaan samenwerken om grote opdrachtgevers (zoals de politie of het ministerie van defensie) te kunnen bedienen. In 1999 wordt de branche-organisatie voor acteursbureaus  BOACT opgericht.

Twee jaar later, op 10 september 2001, richten Mathijs Kompier en Jaap Postma de Nederlandse Vereniging van Trainingsacteurs op, met als doel “het behartigen van materiële en immateriële belangen van acteurs in het bijzonder van rollenspelacteurs en acteurs die tevens als trainer werkzaam zijn”. In 2012 worden de statuten gewijzigd in: “De NVvT heeft tot doel het behartigen van materiële en immateriële belangen van trainingsacteurs, het bieden van een platform aan haar leden om kennis, expertise en ervaring onderling te vergroten en te verrijken; alsmede het informeren van de markt over het vak trainingsacteur.” De NVvT ontwikkelt zich van een belangenvereniging tot een beroepsvereniging voor trainingsacteurs.

Speerpunten van de vereniging
Rond 2020 ontstaat de behoefte aan een modernisering van het profiel. Uitgebreide discussies leiden tot een nieuwe formulering van de missie en visie van de NVvT.

De vereniging richt zich op vier speerpunten: