Verslag NLP workshop, 25 april 's avonds in Hoorn

 (Bij binnenkomst maakt Kees Jan, onze 'spreker' van vanavond contact met een ieder van ons!)

Aan het begin van de avond wordt met stelligheid aangegeven door NLP-specialist Kees Jan Hundling dat het geen monoloog wordt. Hij gaat vertellen en daarnaast gaan wij ook 'wat' doen. Hij gaat wat modellen bespreken en zegt dat ze niet heilig zijn, neem ze vooral met een korreltje zout.

Wat houdt NLP in? Het gaat om bewust maken van onbewuste processen. Wat heb je er aan binnen trainingsacteren? Beter afstemmen met trainer.
Nadat Kees Jan zich heeft voorgesteld beginnen we met een testje. Hij laat ons een foto zien. Omschrijf wat je ziet. Iedereen ziet weer wat anders. Niet gek, want je ziet en handelt vanuit je eigen referentiekader = Wereldmodel/Model van de wereld. De ander is fundamenteel anders, houd dat in de gaten. Kijk goed naar de ander, observeer, volg. Ga in contact met de ander, maak 'rapport', kom in wezenlijke verbinding. Is er een match? Leidt diegene door het leerproces.

We gaan een oefening doen om de essentie van volgen en leiden te ondervinden. Ga tegenover elkaar staan en raak elkaar aan met alleen de vingertoppen. Maak bewegingen met je handen, wissel in volgen en leiden, vervolgens volg en leidt samen. Hoe is dat? Er zijn verschillende reacties van 'ik vind het fijn om te volgen' tot 'met de ogen dicht kon me beter concentreren'. Deze oefening is een metafoor voor in contact zijn met elkaar, rapport maken, vanuit een kinestetische (= bewegings-) hoek.

Hoe zit het met verbale en non-verbale communicatie? Hoe verhouden zij zich tot elkaar? Slechts 7% verbaal, woorden, en wel 93% non-verbaal, beweging + tonaliteit. Je kunt wel zeggen dat de match op non-verbaal niveau gebeurt.
Wat kunnen wij als trainingsacteurs gericht inzetten? Waar kunnen wij bewust mee bezig zijn, als instrument inzetten? Kees Jan haalt het HALTO-model aan. Focus op Houding, Ademhaling, Lichaam, Tonaliteit en Ogen. Van nature doe je dat. Hoe in te zetten? Bijvoorbeeld, doet iemand zijn armen over elkaar, doe dat ook. Zo maak je rapport. Het gaat ook om weerstand bij de ander op te heffen. Daarna kun je de ander langzaam meenemen in een andere houding. Rapport maken heeft (ook) als doel te achterhalen wat de ander wil leren.

(Kees Jan zoekt op wat hij verder wil behandelen en bedankt ons geduld).

Hoe nemen we de wereld waar? Middels onze zintuigen: horen, zien, ruiken, voelen en proeven. Kees Jan komt met VAK-model. Is iemand een Visueel, Auditief of een Kinestetisch type? Het is een zintuiglijk indelingssysteem, die je weer met een korreltje zout mag nemen. Het is slechts een handleiding. Toch is het misschien handig om het op leerniveau in te zetten. Een voorbeeld: musici leren auditief.

(Kees Jan vraagt of het nog gaat, nu we zoveel informatie tot ons gekregen hebben. Ja, het gaat nog!)

Hij laat zien hoe oogbewegingen iets over jou zeggen. Ter illustratie. Als je iemand na het stellen van een vraag, voor hij antwoordt schuin links omhoog ziet kijken, dan visualiseert hij eerst voor hij antwoordt. Schuin omhoog naar rechts dan construeert iemand een beeld. Rechts schuin omhoog is construeren en links schuin omhoog is herinneren. Het is een natuurlijk proces. Je hersenen sturen je ogen. Nogmaals, dit hoeft niet waar te zijn. We deden weer een testje om dit te illustreren. Hoe gaan de oogbewegingen als iets je raakt?

Nog een testje. Doorvertellen van een verhaal, dat na drie doorvertellingen een andere inhoud heeft gekregen. Deze test is een introductie op weer een model: WVG. Vervormen, Weglaten en Veralgemeniseren. Voorbeelden: W: 'Ik ben tevreden', V: 'Ik weet precies wat hij nodig heeft', G: 'Dat lukt mij nooit'.
Hij gaf aan om door te vragen wat iemand precies bedoelt; haal mensen uit algemene gedachten; vraag in kleine stukjes uit.

Waar gaat het om in je ontmoeting met de 'lerende' persoon? Volg diegene, maak contact en leidt hem/haar.

Er heerste vanavond een leuke sfeer. Kees Jan is een open en warme persoonlijkheid met een mooie, rustige stem. Hij nodigt je uit om bewust en eventueel opnieuw naar dingen te kijken. Het was een avond met heel veel informatie en modellen, die we met een korreltje zout mogen nemen. Veel geleerd en de drie-eenheid: volgen, contact 'rapport' maken en leiden kunnen we bewust gaan inzetten. Iedereen luisterde aandachtig en we waren met elkaar in verbinding.

Er volgde een luid applaus. We bedankten Kees Jan en uiteraard was de tijd veel te kort, omdat er zoveel meer te vertellen viel. Graag een vervolg!

(Kees Jan had nog voor een alcoholische versnapering gezorgd.)

Marijke Reer

Verslag Workshop Belbin Teamrollen (zaterdag 14 april jl.) door Manon Dahler

Ik zit in de trein terug van de NVvT workshop Belbin, gegeven door Manon Dahler en ik denk: "Wat heb je toch een verschillende mensen".

En: "Is die jongen tegenover mij met dat rugzakje en hoody een Brononderzoeker of een Plant".
En: "Die keurige man naast mij met v-halstrui en geblokte blouse is dat een Bedrijfsman of is het mijn eigen spiegelbeeld in het raam?"

Zo'n dag was het vandaag. Kijken naar anderen en kijken naar jezelf.
We leerden over 8 van de 9 Belbinrollen. Hun karakteristieke eigenschappen en hoe deze te spelen.
En we ontdekten hoe tijdens dat spelen van zo'n Belbinrol je eigen voorkeursrol gaat meekleuren. Van de kant gezien zagen we het best snel want wij zaten met het schema op schoot. Maar zat je in het spel, dan bleek het verdomd lastig de rol schoon te spelen.

Vervolgens probeerden we een casus zo uit te vragen dat we de rol die we moesten gaan spelen konden vertalen naar een Belbin rol. Gelukkig kregen we ook daar een hulpmiddel bij. Maar het bleef lastig.

Dat lag zeker niet aan Manon Dahler die ons heel helder uitlegde hoe de rollen opgebouwd waren, daar aansprekende voorbeelden bij gaf en de rollen soms demonstreerde.
Een workshop van één dag werd vooral een dag kennis opdoen over de theorie van Belbin en er over leren door te doen. Het was heel inspirerend.

Wil je het echt onder de knie krijgen dan heb je langer nodig. De roep om een vervolgtraining was dan ook niet van de lucht. Manon stak ons aan met het Belbinvirus en we ervoeren een hele heldere link met ons werk als trainingsacteur. En dat is nou precies wat je van een NVvT workshop mag verwachten! Een heel geslaagde dag dus. Ik hoop dat de activiteitencommissie Manon Dahler zo ver kan krijgen voor een vervolg.
En voor diegene die vandaag niet konden.....mocht er weer een kennismakingsworkshop komen.....: gelijk inschrijven !!

Johann Glaubitz

Na de ALV in Amersfoort kregen we de workshop rond de leerstijlen van Kolb, gegeven door Floris van Hall.
De workshops begon in lichtelijk uitgelaten stemming. Na een hele ochtend vergaderen was iedereen ook wel een beetje moe gepraat. Gelukkig had Floris veel variatie in de werkvormen bedacht.
Experimenteren met de leercyclus binnen trainingen met trainingsacteurs.
Hoe belangrijk het is dat je als levend oefenmateriaal, waarbij je aan de voorgrond vooral voorziet in concreet ervaren en uitdaagt tot experimenteren in gedrag ook de andere leerstijlen bedient door middel van reflecteren, conceptualiseren.
Na een korte intro werden we in groepen per leerstijl verdeeld om te brainstormen over kenmerkende eigenschappen bij elke leerstijl. Hilarisch was het om te merken dat geheel volgens het boekje de doeners als eerste klaar waren, gevolgd door de beslissers. Als derde waren de denkers klaar en als laatste eindigden de dromers, die naar eigen zeggen nog wel uren door hadden kunnen gaan met ingaan op de details.

Marco Schneiders

Lezing
"Wij zijn slim en andere dwaalwegen van het denken"
Door Suzanne Weusten
13-2-2018

  Suzanne Weusten heeft ons ingewijd in de dwaalwegen van ons brein op een inspirerende herkenbare interactieve manier.

Haar nieuwste boek met bovenstaande titel diende daarbij als uitgangspunt.
Door middel van de publieke roddel met de vraag " Wie is Suzanne?" Opende ze haar lezing. Het werd onmiddellijk de cliffhanger van de avond, omdat ze onze aannames pas aan het eind zou onthullen.

 We leerden over handige routines, die tot gevaarlijke dwalingen kunnen leiden. Getuige een vader die zijn kind was vergeten naar het kinderdagverblijf te brengen en aan het eind van de dag zijn peuter levenloos aantrof in een oververhitte auto. Kippevel moment!

 Ze leerde ons ook over de snelle en langzame manier van denken.

Waarbij de snelle manier een soort van automatische piloot is. En we voor complexe beslissingen een langzame manier van denken nodig hebben.
En dat we alleen twee dingen tegelijk kunnen doen als een van de twee de routinematige manier van denken is. Moeilijk inparkeren met je auto en tegelijkertijd een ingewikkelde som oplossen is onmogelijk. Het zijn namelijk twee complexe taken, waardoor je denken overbelast wordt.

 Voor denken heb je:

aandacht nodig, maar ook weer niet te veel focus op maar een ding, want als een piloot alleen op een rood knopje let, veronachtzaamd hij de rest en kan een vliegtuig alsnog neerstorten.
Suzanne liet ons ook kennismaken met het Linda-probleem. Als naamdrager natuurlijk altijd leuk.
Linda, 31 jaar, openhartig, slim en een filosofie graad behaald heeft vroeger in de vrouwenbeweging actie gevoerd.
Wat is waarschijnlijker:
Ze werkt bij een bank?
Ze werkt bij een bank en is actief in de vrouwenbeweging?
Pure statistiek zegt Suzanne. Antwoord 1 is de juiste omdat een zaak juist waarschijnlijker is dan twee.
Maar we denken vaak 2, omdat ons brein de makkelijke manier van denken kiest en niets van statistiek snapt.

 We onderdrukken ook onzekerheid, we houden van verhalen, patronen, daarmee hebben we grip en regie over ons leven.

( hier kwam het verhaal van Halbe Zijlstra voorbij)

 We denken in oorzaak en gevolg. En dat kan ook tot grote denkfouten leiden

 En tot slot liet ze een aantal sluipwegen of heuristieken voorbij komen, die tot veel dwalingen in het denken leiden.

(Heuristieken zijn vondsten of vuistregels, afkomstig van het Griekse Heurekai)
Het halo en Horn effect, de gelijkenisheuristiek, het bevestigingsvooroordeel, de tunnelvisie, het effect van greopsdruk, het beschikbaarheidseffect en de ankerheuristiek.
Je zou kunnen zeggen, cognitieve stereotypen om onze wereld overzichtelijk te maken.

 Wat we hieraan hebben?

Een bewustwording van denkfouten, een pleidooi voor een langzamere manier van denken.
Neem geen beslissingen onder druk of sterke emoties.
Zoek actief naar tegengeluiden, andere opvattingen, speel advocaat van de duivel en schort je oordeel op.

 De conclusies dat we juist niet slim zijn. We maken fouten, ook al denken we vaak:" dat gebeurt mij niet!"

We kunnen dus zelf iets aan vastgeroeste denkpatronen doen, die begrijpelijk, maar verwerpelijk zijn, als bijvoorbeeld etnisch profileren.
Cognitief gemak heeft een functie, het filtert prikkels.
Maar van onze fouten leren we.

 Het riep enorm veel herkenbare verhalen op. En als acteurs kunnen we van vooringenomenheid, ook van publiek, mooi gebruik maken.

 Veel om op te kauwen kortom. En Suzanne verdient een groter publiek, dan de 10 bezoekers van de NVvT die ze nu als toehoorder had.

 Linda Willems